पृष्ठे

या ब्लॉगचा उद्देश महाराष्ट्रातील शिक्षकांना इंटरनेटवरील विविध स्त्रोतावरील शैक्षणिक माहिती एका क्लिकवर उपलब्ध व्हावी हा आहे याच प्रामाणिक उद्देशाने या ब्लॉगवर माहिती संकलित करण्यात आलेली आहे. या ब्लॉगवरील माहिती सोबत ब्लॉगरसहमत असेल असे नाही आणि या ब्लॉग मध्ये जोडलेल्या लिंकमध्ये बदल अथवा हैक झाल्यास ब्लॉगर जबाबदार राहणार नाही

IF YOU WANT READ WEBSITE CONTENT IN ENGLISH ,MARATHI,OTHER LANGUAGE THEN USE GOOGLE TRANSLATE FOLDER WHICH ON LEFT SIDEBAR

IF YOU WANT READ WEBSITE CONTENT IN ENGLISH ,MARATHI,OTHER LANGUAGE THEN USE GOOGLE TRANSLATE FOLDER WHICH ON LEFT SIDEBAR

सुस्वागतम ,सुरज मन्सुर तांबोळी

सुस्वागतम ,आपले ब्लॉग वर सहर्ष स्वागत आहे,सदर चे ब्लॉग संग्रहीत आहे,ब्लॉगर सदरच्या माहितीशी सहमत असेलच असे नाही

Tuesday, 26 September 2017

गांधी जयंती मराठी भाषणे

गांधी जयंती मराठी भाषणे

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
*💢गांधी जयंती मराठी भाषणे💢*
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
भारतीय स्वातंत्र्याचे शिल्पकार असे महात्मा गांधी यांना म्हणता येईल. म्हणूनच त्यांना राष्ट्रपिता असा दर्जा देण्यात आला आहे. आपल्या अहिंसात्मक आंदोलनाच्या माध्यमातून या देशाला स्वातंत्र्य मिळवून देणार्‍या महात्माजींची जन्म दोन ऑक्टोबर १८६९ रोजी गुजरातमधील पोरबंदर येथे झाला. १८८८ मध्ये ते कायद्याचे शिक्षण घेण्यासाठी इंग्लंडला गेले. तेथे त्यांनी बॅरीस्टर ही पदवी मिळवली. १८९१ मध्ये भारतात परतल्यानंतर त्यांनी वकिलीला सुरवात केली. पण आयुष्यात एक वळण अचानक असे आले की ते दक्षिण आफ्रिकेत गेले. तेथे जाऊन वकिली करू लागले. तेथेही ते योगायोगानेच तेथील भारतीयांच्या अधिकाराच्या आंदोलनात ओढले गेले. पुढे या आंदोलनाचे नेतृत्व करून त्यांनी अहिंसात्मक आंदोलनाद्वारे आपले हक्क मिळविण्याचा अभिनव प्रयोग यशस्वी करून दाखवला. सत्याग्रहाचा प्रयोगही त्यांनी तेथेच केला. तेथेच त्यांनी १९०३ मध्ये इंडियन ओपीनिय नावाचे वृत्तपत्र काढले. सत्याग्रह शिबिराची स्थापनाही त्यांनी तेथे केली. १९१४ मध्ये ते भारतात परतले. १९१५ पासून ते महात्मा म्हणून विख्यात झाले. १९१७ मध्ये त्यांनी चंपारण येथील शेतकर्‍यांच्या हक्कांसाठी आंदोलन केले. पुढे १९२०-२२ मध्ये

अहिंसक असहकार आंदोलन, १९३०-३२ दरम्यान दांडी येथील मीठाचा सत्याग्रह आणि सविनय कायदेभंग, १९४०-४२ दरम्यान व्यक्तिगत सत्याग्रह आणि १९४२ चे भारत छोडो आंदोलन या सार्‍यात महात्माजींचे नेतृत्व झळाळून उठले. ९ ऑगस्ट १९४२ ला त्यांनी मुंबईत करा किंवा मरा असे आवाहन जनतेला केले. त्यानंतर त्यांना अटक झाली. त्यांना पुण्यात आगाखान पॅलेस येथे ठेवण्यात आले. तेथे सहा मे १९४४ ला त्यांना सोडणअयात आले. त्यांनी अनेकदा उपोषणाचा मार्ग अवलंबून ब्रिटिश सरकारला जेरीला आणले. त्यांच्या प्रयत्नांना यश येऊन अखेर पंधरा ऑगस्ट १९४७ ला स्वातंत्र्य मिळाले. पण त्यावेळी हा महात्मा नोआखालीत सुरू असेलली जातीय दंगल विझवण्यासाठी काम करीत होता. लोकांसाठी आयुष्याचा होम करणार्‍या महात्मा गांधींना एका असंतुष्टाने तीस जानेवारी १९४८ मध्ये गोळी घातली. त्यातच त्यांचे निधन झाले. महात्मा गांधी केवळ अट्टल राजकारणीच नव्हते तर जीवनाच्या विविध पैलूवर त्यांचा चांगलाच प्रभाव होता. ते चांगले समाज सुधारक, कुशल अर्थज्ज्ञ होतेच याबरोबरच त्यांचा उत्कृष्ट जनसंपर्क होता. ज्यावेळी मुद्रण माध्यम इंग्रजांच्या आधिपत्याखाली होते, अशा वेळी गांधीजींनी आपल्या विचारांची लाट गावागावात आणि शहराशहरात पोहचवली.

 त्यांच्या सरळ, साध्या व सोप्या भाषेचा प्रभाव लाखो लोकांवर पडत असे. इंडियन ओपिनियन मध्ये गांधीजींनी लिहिले आहे... व्यक्तीचा प्रमुख संघर्ष आतून असतो. ती आतील शक्ती प्रेरणा देत असते. हे कार्य वर्तमानपत्र चांगल्या प्रकारे करू शकतात. एका पत्रकाराच्या रूपाने त्यांनी सामाजिक, आर्थिक व राजकीय विचार मांडले, त्यामुळे तत्कालीन बुद्धिमंत वर्गाने म्हणजे वकील, शिक्षक, विद्यार्थी, पत्रकार, ट्रेड युनियनचे नेते आदींनी गांधीजींना आपले प्रेरणास्थान मानले.त्यांनी सुरू केलेल्या 'हरीजन' वृत्तपत्राचा उद्देशच ग्रामीण भागातील लोकांचे भले करणे आणि त्यांच्या जीवनामध्ये सुधारणा करणे होता. सामाजिक सुधारणा, शिक्षणपर लेखांच्या शिवाय गांधीजींच्या वर्तमानपत्रात आगामी राजकीय कार्यक्रम, रणनीती यांचेही विवरण असायचे.प्रख्यात शास्त्रज्ञ आईनस्टाईनने गांधीजींच्या बाबतीत एकदा म्हटले होते, असा कुणी माणूस या धरतीवर निर्माण झाला होता. यावर येणारी पिढी क्वचितच विश्वास ठेवेल.
💢🍀💢🍀💢🍀💢🍀💢🍀💢
भारताच्या स्वातंत्र्यासाठी ज्यांनी आपले उमेदीचे संपूर्ण आयुष्य वेचले,अश्या थर नेत्यान मध्ये महात्माजींचे स्थान वैशिष्टयपूर्ण आहे. इंग्रजीराज्याला विरोध करण्यासाठी अनेकांनी अनेक मार्ग स्वीकारले कोणी शस्त्र बळाने तर कोणी शब्द बळाने इंग्रजस्त्ताधीशायांना वीरोध केला.पण महात्मा गांधींनी सत्याग्रहाने इंग्रजांना नमविले. त्यासाठी जनमत तयार करण्यावर त्यांचा भर होता. समाजात जी जागृतीनिर्माण केली त्यात देश्याभिमान आणि त्याग यांना महत्व होते. त्यांनी स्वत:जीवन त्या दृष्टीने घडविले होते.

मोहनदास करमचंद गांधी यांचा जन्म २ ऑक्टोबर१८६९ मध्ये पोरबंदर येथे झाला त्यांनी ब्यरिष्टर पदवी पर्यंत शिक्षण घेतले. त्यातच त्यांनी ऑफ्रिकेत वर्णभेदाचा अनुभव घेतला.गोऱ्या इंग्रजांनी कृष्णवर्णीयांना एवढ्या वाईट रीतीने वागवायचे कि जणू ते कोणी गुलामच होते. तेच त्यांनी ऑफ्रिकेत अनुभवले. आगगाडीत कोणत्या वर्गात काळ्यांनी बसायचे हे गोऱ्यांनी ठरवायचे! गांधींनी याविरुद्ध अहिंसा आणि सत्याग्रह हे मार्ग स्वीकारून विरोध व्यक्त केला. ऑफ्रीकेतून परततांना त्यांनी अन्याय आणि विषमता नष्ट करण्यासाठी झगडण्याचा निश्चय केला होता.

गांधीजी भारतात आल्या नंतर त्यांनी नामदार गोपाळकृष्ण गोखले यांच्याशी संपर्क साधून भारतातील परिस्थिती समजावून घेतली. सर्वत्र प्रवास करून प्रत्यक्षात त्या परिस्थितीचा अनुभव घेतला.माणसाने माणसांना मानुसकिनेच वागवावे हेच सूत्र सर्वांना समजावणे आवश्यक असल्याचा निर्णय त्यांनी घेतला. समाजातल्या उच्च-निच्च, धनवान- द्लीद्री, सुशिक्षित – असुशिक्षित, मालक- मजूर, स्त्री- पुरुष  अश्या भेदा मधली दुरी कमी करने हेच प्राथमिक काम प्रथम करण्याचे ठरविले. त्याच बरोबर इंग्रजांच्या
देशविघातक जुलमी धोरनांना विरोध करतांना अहिंसा,सत्याग्रह या साधनांचा वापर करण्याचा निश्चय केला.

भारताती तत्वज्ञान, जीवनपद्धती यांच्या वरील सखोल चिंतनाने त्यांचे जीवन भारावले गेले. आश्रम-जीवन, स्वावलंबन ,अन्न- वस्त्रे यांच्या गरजा कमी करणे, साधी राहणी, आत्मशुद्धी, मानवतावादी विचारसरणी अश्या अनेक बाबींवर ते विचार करीत राहिले. परावलंबनाने भारताची आर्थिक कुचंबना होत आहे, इंग्रज सरकार भारतीयांना विदेशी मालाचे प्रलोभन दाखवून लुबाडते आहे, या विषयी विचार केल्यावर त्यांनी स्वदेशीचा पुरस्कार केला. स्वत:सूतकताई, गरजे पुरती वस्त्रे , स्वालंबन, आश्रम-जीवन, यांचा स्वीकार करून ‘ बोले तैसा चाले ‘

हा आदर्श त्यांनी जनते समोर ठेवला. एक पंचा,एक उपरणे,साध्या चपला अशा त्यांच्या दर्शनामुळे जनतेला आदरणीय आदर्श नेता वाटू लागले राष्ट्राला स्वातंत्र्यासाठी कोणत्या मार्गाने जायला हवे या विषयात लक्ष घालून त्यांनी स्पृश्य -अस्पृश्य, हिंदू- मुसलमान, या सर्वावर भारतीय तत्वांची भावना निर्माण करून ऐक्य साधले पाहिजे असा प्रचार केला. त्यांच्या भाषणांतून लीखांनातून आणि प्रार्थनासभांतून हीच शिकवण ते देत राहिले. जनतेने त्यांना ‘महात्मा’ हि उपाधी दिली. तसेच त्यांना ‘ राष्ट्रपिता’ म्ह्नवूनही गौरविले. गांधीजींच्या कोनत्याहि आंदोलनात त्यामुळेच जनता त्यांच्या सोबत राहिली.

इंग्रजांनी केलेल्या जुलमी कायद्यांना विरोध करण्यात गांधीजी अह्र्भागी असत. १९१९ मद्ये रौलट कायद्या विरूद्धचे आंदोलन, चंपाअरण्यातील शेतकर्यावरील अन्याया विरुद्ध सत्याग्रह, अलाहाबादच्या गिरणी कामगारांसाठी उपोषण, असहकारीतेची चळवळ,हिंदू आणि मुस्लिम यांच्या ऐक्यासाठी केलेले  २१ दिवसांचे उपोषन, भारतातल्या मिठावर लादलेल्या कराविरुद्ध, १९३० ची दांडीयात्रा इ. उदाहरणे त्यांच्या कृतीची कल्पना देणारी आहेत. त्यांनी अनेकदा तुरुंगवास भोगला. इंग्रजांनी पुढे केलेल्या स्वार्थी योजनांना गांधीजींनी प्रखर विरोध केला.

आपली पूर्ण विचारांनी बनवलेली मते त्यांनी स्व:त आचरणात आणली पण ती ईतरांवर लादली नाहीत. हृद्य परिवर्तनाने जेवढे साधेल तेवढेच टिकाऊ ठरेल अशी त्यांची धारना होती. दारूबंदी, हिंदीचा प्रचार, स्वच्छता मोहीम, शिक्षणाची योजना, हरिजनांच्या उद्धाराचे प्रयत्न, ग्रामजीवनाच्या उन्नतीचे प्रयत्न,अश्या अनेक समाजहित साधणार्या कार्याचा ते सतत पाठपुरावा करीत राहिले. त्यांची प्रार्थनासभा म्हणजे समाजशिक्षणावरील प्रवचने असे. म्हात्मा गांधींचे कट्टर अनुयायी विनोबा भावे यांनी गांधीजींच्या उपदेश्याचे,सत्याग्रही- व्रताचे दिग्दर्शन या प्रमाणे केले आहे. — अहिंसा, सत्य, अस्तेय, ब्रम्हचर्य, असंग्रह, शरीरश्रम, स्वदेशी, भयवर्धन, सर्वधर्मी, समानत्व याप्रमाणे होय.

महात्मा गांधीच्या व्यक्तिमत्वाने, आचरणाने, शिकवणुकीने,आनि प्रत्यक्ष कार्याने प्रभावित झालेली जनता स्वातंत्र्यॊत्सुक बनली. हि निश्चिती झाल्यावर गांधीजींनी इंग्रजांना १९४२ मध्ये ‘चले जाव’ असे ठणकावून सांगितले. या घोषणेने संपूर्ण भारतात एक मोठी चळवळ निर्माण झाली. गांधीजीसह अनेक थोर नेते सरकारने तुरुंगात पाठविले. पण जनतेने माघार घेतली नाही उलट हे आंदोलन तीव्र केले. ठिकठीकाणी धरपकड, लाठीमार, गोळीबार करून इंग्रजांनी हि चळवळ दडपण्याचा अयशस्वी प्रयत्न केला. अखेर इंग्रजांना १९४७

मध्ये भारत सोडून जावेच लागले. आणि भारत स्वतंत्र झाला. सत्याग्रही गांधीजींच्या विच्यारात केवळ माणुसकी, शब्द पाळणे, अहिंसात्मक लढा देणे, यांना महत्व होते. काहींना हे विचार पटत नव्हते. देश्याची फाळणी झाली ती अश्या गुळगुळीत धोरणांनीच; अशी समजूत असलेल्यांनीच गांधींच्या विचारांचा निषेध केला. आणि या वैच्यारिक संघर्षनातूंच महात्माजींची ३० जानेवारी १९४८ रोजी हत्या करण्यात आली. पण मृत्यू समयी त्यांच्या मुखातून ‘ हे राम ‘ हे उद्गार काढून त्यांनी हे जग सोडले.
💢🍀💢🍀💢🍀💢🍀💢🍀💢
सर्वोत्कृष्टतेला एक चांगला सुप्रसिद्ध, आदरणीय प्रधान सर, शिक्षक आणि माझ्या प्रिय सहकारी. आम्ही सर्व जाणतो की आम्ही गांधी जयंती   साजरी  करण्यासाठी येथे एकत्र आलेले आहोत. मी आपल्यासमोर एक छोटस  भाषन करु इच्छितो. माझ्या प्रिय मित्रांनो, आज 2 ऑक्टोबर, महात्मा गांधीचा जयंती आहे. राष्ट्रपितांना श्रद्धांजली वाहन्यासाठी तसेच ब्रिटिश शासनाकडून देशासाठी स्वातंत्र्य चळवळीच्या मार्गावर त्यांची धाडसी कृती लक्षात घेऊन  मोठ्या उत्साहात आम्ही गांधी जयंती साजरी करतो भारतातील सर्व महान राष्ट्रीय सुट्ट्यांपैकी एक म्हणून साजरा करतो. महात्मा गांधीचे संपूर्ण नाव मोहनदास करमचंद गांधी आहे, ज्यांना बापू किंवा राष्ट्रपिता म्हणूनही ओळखले जाते.

2 ऑक्टोबरला आंतरराष्ट्रीय स्तरावर अहिंसा दिन म्हणून आंतरराष्ट्रीय म्हणूनही साजरा केला जातो कारण त्याच्या संपूर्ण आयुष्यात अहिंसेचे धर्मोपदेशक होते. संयुक्त राष्ट्राच्या महासभेने 2007 मध्ये 2 ऑक्टोबरला अहिंसा दिन म्हणून घोषित केले. आम्ही बापूंना शांतता आणि सत्याचे प्रतीक म्हणून नेहमी लक्षात ठेवेन. 1 9व्या वर्षी (2 9 ऑक्टोबर) एका लहान गावात (पोरबंदर, गुजरात) येथे त्यांचा जन्म झाला. ते वकील होते आणि त्यांनी यू.के. त्याच्या आत्मचरित्रात "सत्यासह माझे प्रयोग" नावाचे आर्टोग्राफीचे वर्णन त्यांनी आयुष्यभर इतिहासबद्ध केले होते. ब्रिटिशांच्या विरोधात सतत लढत राहिले आणि भारताच्या स्वातंत्र्यासाठी ते आपल्या जीवनात स्वातंत्र्य चोळत राहिले.

गांधीजी हे साध्या राहणीमान आणि उच्च विचारसरणीचे मनुष्य होते. ते धुम्रपान, मद्यपान, अस्पृश्यता आणि गैर-शाकाहार यांच्या विरोधात होते. या दिवशी दारूची विक्री संपूर्ण भारतभर पूर्णपणे भारत सरकारने बंदी घातली आहे. ते सत्य आणि अहिंसा यांचे अग्रणी होते. त्यांनी भारताच्या स्वातंत्र्यासाठी सत्याग्रह चळवळ सुरू केली. राज घाट, नवी दिल्ली (प्रार्थनास्थळ), प्रार्थना, फुलपाखरे, रघुपती राघव राजा राम, पतित पवन सीता राम ... हे आपल्यासाठी लोकप्रिय गाण्या तयार करण्याबरोबरच बरेचदा या उत्सवात साजरा केला जातो. गांधीजींना श्रद्धांजली द्या मी त्याच्या महान म्हटल्यांपैकी एक सांगू इच्छितो: "आपण उद्या मरणार असलात तरी जगू. जाणून घ्या की आपण सदासर्वकाळ जगलात. "

जय हिंद

धन्यवाद
💢🍀💢🍀💢🍀💢🍀💢🍀💢
.मी गांधी जयंती वर एक भाषण करनार आहे . सर्वप्रथम मला माझ्या महान गुरूच्या या महान प्रसंगावर भाषणाची संधी देण्यासाठी मी आपला  आभार आहे. दरवर्षी 2 ऑक्टोबर, महात्मा गांधी जयंती साजरी करण्यासाठी एकत्र जमलो आहोत .  गांधी जयंती केवळ आपल्या देशातच साजरा होत नाही, मात्र संपूर्ण जगभरात हा एक कार्यक्रम म्हणून साजरा केला जातो. 2 ऑक्टोबरला भारतातील गांधी जयंती म्हणून साजरा केला जातो मात्र जागतिक अहिंसा दिवस जागतिक जगभरात सर्वत्र पसरलेला आहे कारण तो आपल्या संपूर्ण आयुष्यभर अहिंसेचा प्रचारक होता.

त्यांचे संपूर्ण नाव मोहनदास करमचंद गांधी असूनही ते बापू, महात्मा गांधी किंवा राष्ट्रपिता म्हणून ओळखले जातात. 18 9 7 साली गुजरातच्या पोरबंदर येथे त्यांचा जन्म झाला. या दिवशी, भारताचे राष्ट्रपती आणि भारताचे पंतप्रधान महात्मा गांधींच्या पुतळ्याची प्रार्थना, फुले, भजन, भक्तीगीते इत्यादी अर्पण करून त्यांची समाधी येथे राजघाट, नवी दिल्ली येथे श्रद्धांजली वाहतात. गांधी जयंती भारतातील जवळजवळ सर्व राज्ये आणि प्रदेशांमध्ये साजरा केला जातो ज्याने सर्व धर्माचे आणि समाजातील लोकांना समान रीतीने आदर दिला. या दिवशी, धार्मिक पवित्र पुस्तके पासून अध्याय आणि प्रार्थना विशेषत: "रघुपती राघव राजा राम" सारख्या आपल्या आवडत्या विषयांचे वाचन करतात. देशातील विविध राज्यांच्या राजधान्यांमध्ये प्रार्थना सभा देखील आयोजित केल्या जातात. या दिवशी भारत सरकारने राष्ट्रीय सुट्टी म्हणून घोषित केले गेले आहे म्हणून, सर्व शाळा, महाविद्यालये, कार्यालये इत्यादी सर्व देशभर बंद राहतील.

महात्मा गांधी एक महान व्यक्ती होते आणि त्यांनी ब्रिटिश राजवटीपासून भारताला स्वातंत्र्य मिळण्यासाठी महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावली. त्यांनी ब्रिटीश राजवटीच्या विरोधात भारतासाठी स्वातंत्र्य मिळवण्यासाठी अहिंसेच्या अद्वितीय पद्धतीचा पुढाकार घेतला नाही तर अहिंसा मार्गाने स्वातंत्र्य प्राप्त केले जाऊ शकते हे सिद्ध केले. त्याला अजूनही शांतता आणि सत्याचे चिन्ह म्हणून ओळखले जाते.

जय हिंद

धन्यवाद
💢🍀💢🍀💢🍀💢🍀💢🍀💢
गांधी जयंतीच्या या महान प्रसंगी मी एक भाषन देवु  इच्छितो. तथापि, सर्व प्रथम मी माझ्या  शिक्षकांना या राष्ट्रीय प्रसंगाला येथे भाषण करण्याची संधी दिल्याबद्दल धन्यवाद देऊ इच्छितो.

माझ्या प्रिय मित्रांनो, आम्ही गांधी जयंती (ऑक्टोबर 2 चा अर्थ महात्मा गांधी म्हणजे जयंती) साजरा करण्यासाठी येथे आहोत. हा एक शुभ प्रसंग आहे ज्यामुळे आम्हाला देशाच्या एका महान देशभक्त नेत्याची स्मरण करण्याची संधी मिळते. हे जगभरात, राष्ट्रीय स्तरावर (गांधी जयंती म्हणून) आणि आंतरराष्ट्रीय स्तरावर (अहिंसा दिवस म्हणून आंतरराष्ट्रीय) साजरा केला जातो.

आज, गांधी जयंतीच्या निमित्ताने, मी राष्ट्राच्या वडिलांच्या जीवन इतिहासावर लक्ष केंद्रित करू इच्छितो. महात्मा गांधी यांचा जन्म 2 9 ऑक्टोबर 186 9 रोजी गुजरातच्या पोरबंदर येथे एका लहानशा गावात झाला. त्यांच्या पालकांची नावे करमचंद गांधी व पुलिबीई होती. प्राथमिक आणि उच्च माध्यमिक शिक्षणाचे शिक्षण पूर्ण केल्यानंतर, 1888 मध्ये कायद्यातील उच्च शिक्षणासाठी बापू इंग्लंडला गेले. 1 9 71 मध्ये त्यांनी भारतात परतल्यानंतर ते भारताच्या स्वातंत्र्य चळवळीत भाग घेण्यास सुरुवात केली. एकदा दक्षिण आफ्रिकेमध्ये वंशविद्वेष घडवून आणला ज्याने त्यांच्या आत्म्यावर त्याचा फार वाईट परिणाम केला, तेव्हापासून त्याने वंशविघातक सामाजिक कलांचा विरोध करण्यास सुरवात केली.

भारतात परतल्यानंतर ते गोपाळ कृष्ण गोखले यांची भेट घेतात आणि ब्रिटीश शासनाविरुद्ध आवाज उठविण्यासाठी भारताच्या स्वातंत्र्य चळवळीच्या चळवळीत सामील झाले. भारताच्या स्वातंत्र्यच्या वाटेवर त्यांनी 1 9 20 मध्ये असहकार चळवळी, 1 9 30 मध्ये दांडी यात्रेदरम्यान विविध चळवळी सुरु केली आणि 1 9 42 साली भारतीय चळवळीतून बाहेर पडले. तो एक महान देशभक्तीपर नेता होता ज्याने सतत प्रयत्नांनी इंग्रजांना आपल्या पाठीच्या पाठीवर परत जाण्यास भाग पाडले. यवढे बोलुन मी माझे दोन शब्द संपवितो..
जय हिंन्द

No comments :

Post a Comment